Zespół Oświatowy w Pruszynie

1. Nigdy, przenigdy nie wykonuj pracy domowej za dziecko, jeżeli uważasz, że Twoje dziecko ma za dużo zadawane do domu porozmawiaj o tym z nauczycielem. Odrabianie za dziecko nie rozwiąże problemu. Przyczyna może leżeć np. w rozmowach na lekcji. Praca na lekcji nie zostaje zapisana, narastają zaległości, a uzupełnianie ich zajmuje dużo czasu. Obserwuj, czy to co jest zadane dotyczy faktycznie pracy z dnia na dzień, czy nie są to prace, na które przeznaczone jest więcej czasu. Kontakt z nauczycielem lub wychowawcą pozwoli rozwiać wszystkie wątpliwości. Twoje dziecko musi uczyć się odpowiedzialności za to, co robi oraz systematycznie pracować w domu i na lekcji.

2. Nie wymyślaj dla dziecka dodatkowych zadań do wykonania w domu, powinieneś ćwiczyć z dzieckiem jeśli uważasz, że Twoja pomoc jest konieczna, ale nie rób dyktand dziecku, które robi błędy, a temu co ma problemy z liczeniem nie dawaj kilometrowych zadań do rozwiązania. Zadania i dyktanda są sprawdzianem, który udowodni Waszemu dziecku kolejny raz, że ma problemy. Może też się okazać, że dziecko nabędzie przekonania, że jest do niczego i nie warto się uczyć - ,,przecież tyle dyktand napisałem, a dalej robię błędy". Ma prawo robić błędy i mylić się w liczeniu, ono się uczy!!! Starajmy się czytać dziecku, zachęcajmy je do samodzielnego czytania. Gdy dziecko wzbogaci poprzez czytanie swój zasób słów, pozna zasady ortograficzne, utrwali sobie obraz słowa w pamięci, zacznie pisać poprawnie. Wielu z nas dorosłych zastanawia się nad pisownią, często myślimy jak dany wyraz poprawnie zapisać. Dziecko zna mało wyrazów zapisanych pismem, bo dotychczas posługiwało się wyłącznie mową. Dajmy mu czas na zgromadzenie zasobu słów pisanych przez czytanie. Jeśli chcesz pomóc, zapytaj nauczyciela, jak pracować w domu, żeby wysiłek przyniósł pożądane efekty.

3. Pozwól, żeby Twój uczeń był samodzielny - nie pakuj mu tornistra, możesz mu przypomnieć np. o stroju na w-f, czy o drugim śniadaniu, ale staraj się wdrożyć dziecko do samokontroli pytając: ,,czy tornister już spakowany i co w nim jest?’’ Jeżeli zdarzy się, że coś będzie zapomniane i dopiero w klasie okaże się, że wszyscy będą robić pyszną sałatkę, a nasze dziecko swoje świeżutkie składniki zastawiło w domu, to trudno. To jest doświadczenie, zachęta do większej staranności w wypełnianiu obowiązków w przyszłości.

4. Pozwól, żeby dziecko samo odrabiało lekcje, nie siedź przy nim, pomagaj tylko na wyraźną prośbę dziecka. Stwórz atmosferę sprzyjającą odrabianiu lekcji. Wspólnie z dzieckiem ustalcie orientacyjnie czas i przeznaczcie odpowiednie miejsce na odrabianie lekcji. Oczywiście nie można wtedy oglądać programów telewizyjnych, czy grać w gry komputerowe. Powinien być to czas spokojny, cichy, pełen koncentracji, dający poczucie bezpieczeństwa. Rodzic powinien być w pobliżu. Chętny, ale nie narzucający się z pomocą.

5. Nie rób afery z powodu chmury, czy jedynki za brak pracy domowej. To nie jest Twoja chmura i jedynka!!! To kolejne doświadczenie uczniowskie - ,,okazuje się, że Pani  może sprawdzić zadanie domowe’’. Pani zawsze może sprawdzić pracę domową lub nie, ale uczeń poza sytuacjami wyjątkowymi, które zgłasza nauczycielowi ma obowiązek zadanie odrobić.

6. Pozwól swojemu dziecku samemu ocenić swoje możliwości, jeżeli mówi Ci, że coś umie to zaufaj mu. Zostanie to sprawdzone w praktyce, prędzej czy później życie w szkole zweryfikuje uczniowskie zdanie o sobie. Może się okazać, że ocena była prawidłowa i np. ,,za wiersz’’ dziecko przyniesie szóstkę. Jeśli nie, o dziecko samo poprosi Was o odpytanie ,,z wiersza’’, przygotowując się do poprawienia złej oceny.

7. Kochaj swoje dziecko i ciesz się nim - mów mu, że jest ładne, miłe, że coś zrobiło świetnie i doskonale wygląda w swoim ubraniu. Daj mu wiarę w siebie. Doceń jego starania, niech wie, że jesteś z niego zadowolony i kochasz go za to, że jest Twoim dzieckiem na dobre i na złe.

8. Pozwól swojemu dziecku czuć się bezpiecznie - bądź jego mądrym sojusznikiem. Staraj się wyjaśniać sytuację, gdy wydaje się, że Twoje dziecko potraktowano niesprawiedliwie. Interesuj się dzieckiem w szkole, dowiaduj się nie tylko o stopnie, ale i o jego życie w grupie rówieśników, jego kontakty z nauczycielami.

9. Przeznacz czas dla Twojego dziecka - nie jest powiedziane, że to ma być osiem, czy dwie godziny. To może być mniej lub więcej. Ma to być czas razem spędzony na zabawie, spacerze, wycieczce, przy filmie, czy przy interesującej lekturze.

10. Posłuchaj co chce Ci powiedzieć Twoje dziecko. Na pewno nie masz czasu, jesteś zmęczony, chcesz obejrzeć film, musisz zrobić coś do pracy... Pamiętaj!!! Twoje dziecko to największy skarb, powinieneś je szanować i traktować z uwagą. Nieraz w potoku dziecięcych słów może pojawić się ważna dla Twojej rodziny informacja o tym, co czuje Twoje dziecko, co je boli, co budzi w nim lęk.